یکی از دوراهی‌های مهم و چالش برانگیز برای افراد علاقه‌مند به شروع کشت زعفران، انتخاب بین کشت خاکی و یا کشت گلخانه‌ای است. این انتخاب سوالات بسیاری در ذهن به وجود می‌آورد که میخواهند مزایا و معایب کشت گلخانه ای زعفران را بدانند و در نهایت باعث سردرگمی می‌شود.
در این مقاله به بررسی توجیه اقتصادی، موانع موجود بر سر راه کشت زعفران گلخانه‌ای و نیز برتری‌هایی که این روش نسبت به کشت خاکی دارند؛ پرداخته‌ایم.
فهرست محتوا :
کشت زعفران گلخانه‌ای بیشتر در مناطقی انجام می‌شود که دسترسی به زمین‌های صاف و مسطح ممکن نمی‌باشد. درواقع زمین ناهموار آن مناطق مانع کشت زعفران می‌شود در نتیجه افراد به ناچار به کشت گلخانه‌ای روی می‌آورند. به طور مثال می‌توان به کشور چین اشاره کرد که عمده‌ی زعفران خود را به صورت گلخانه‌ای کشت می‌کند.
در کشت گلخانه‌ای ابتدا باید محیطی که از لحاظ نور، دما و رطوبت دارای شرایط مناسب رشد پیاز زعفران است را فراهم کنیم. سپس پیاز ها را در فصل کشت از خاک درآورده و در شهریور ماه در طبقات مخصوصی که در محیط گلخانه‌ای وجود دارند، قرار دهیم. پس از یک ماه تا چهل روز پیازها به مرحله‌ی برداشت رسیده و پس از برداشت باید آن‌ها را به صورت مجدد به خاک بازگردانیم؛ که این کار خود شامل هزینه‌هایی می‌شود و یکی از معایب اصلی کشت گلخانه ای زعفران بشمار می‌رود.
از سوی دیگر، هنگام انتقال پیازچه‌ها به زمین ممکن است با چالش بزرگ‌تری رو به رو شویم. در آغاز کار کاشت یکی دو تن پیازچه، کار دشواری به نظر نمی‌رسد اما هنگامی که پیاز ها در حجم بیشتر و بالای ده تن داشته باشیم دیگر کار کاشت آن‌ها به سرعت انجام نخواهد گرفت و با یک بارندگی سادگی و به دنبال آن گل شدن زمین‌ها، کشت پیازها شاید یک الی دو هفته به تعویق بیفتد.
از نظر بیولوژیکی، پیازچه‌های در حال رشد هنگامی که در خاک قرار ندارند و در غیاب ریشه‌های خود، برای سنتز مواد مورد نیاز جهت ساخت برگ‌ها از اندوخته‌ی غذایی خود مصرف می‌کنند. در نتیجه هرچه زمان کشت طولانی‌تر شود، پیازچه پوک‌تر شده و وزن آن کمتر می‌شود.
نکته‌ی مهمی که درمورد کشت گلخانه‌ای باید در نظر داشت، ارتباط غیرقابل چشم‌پوشی این روش با کشت خاکی است.
برخی به اشتباه گمان می‌کنند این روش کاملاً از کشت خاکی جداست اما در حقیقت کشت گلخانه‌ای به گونه‌ای به کشت خاکی وابسته است که می‌توان گفت کشت خاکی پیش‌نیاز و لازمه‌ی شروع کشت گلخانه‌ای است. افرادی که مایل به انتخاب این روش هستند؛ قطعاً باید مسلط به کوددهی و مدیریت مزرعه‌ی خاکی باشند تا بتوانند پیازچه‌ها را در هر دوره برای کشت مجدد پرورش دهند و آماده کنند.
در بین بعضی تولیدکننده‌های زعفران این سخن رواج دارد که زعفران گلخانه‌ای به لحاظ اینکه در شرایط کنترل شده‌ای مثل دوری از نور مستقیم خورشید یا شرایط جوی نامناسب مثل باد و باران شدید، پرورش یافته است پس از نظر بهداشت در سطح بالایی قرار دارد و در نتیجه باید به قیمت بالاتری نسبت به زعفران‌های کشت خاکی فروخته شود!
اما از نظر کارشناسان، این دو زعفران به لحاظ کیفیت در سطح مشابهی قرار دارند و تفاوت اندک آن‌ها باعث اختلاف قیمت دو سه برابری‌شان نمی‌شود.
پس با مد نظر قرار دادن هزینه‌های کارگری و همچنین هزینه‌های اضافی جهت نگهداری پیازچه‌ها و کاشت مجدد آن‌ها در هر دوره از کشت گلخانه‌ای، باید به دقت بررسی کرد که آیا بازار مناسب برای فروش محصولات نهایی وجود دارد یا خیر.
در کشت خاکی زعفران فقط کافی است یک مرتبه زمین را کشت کرده و تا حدود هفت سال بعد از آن محصول برداشت کنیم. اما کشت گلخانه‌ای هربار دارای یک مرحله‌ی مضاعف است!
در کشور ایران با توجه به این که در بیشتر مناطق زمین‌های مسطح زیاد است، کشت خاکی زعفران توجیه بیشتری نسبت به کشت گلخانه‌ای دارد.
در نهایت اگر پس از بررسی معایب و مزایای کشت گلخانه ای زعفران، مایل به انجام کشت گلخانه‌ای هستید؛ برای یادگیری نکات مهم میتوانید مقاله‌ی کشت گلخانه‌ای زعفران را مطالعه کنید.
با سلام مطلب خوب وارزنده ای بود ولی درباره تغذیه پیازز عفران در گلخانه هیچ اشاره ای نشده است.تشکر
سلام
چشم حتما در آینده مقاله ای منتشر میکنیم